
Terug in Europa! Met de verwondering van een kind, voelen we de eerste ijskoude regendruppels op onze blote armen. In Zuid Oost Azië was de regen warm, blijkbaar zijn we vergeten hoe koud regen kan zijn. We vertoeven regelmatig enige tijd in onze regenpakken, maar we staan net zo vaak met verbazing naar de de prachtig bewolkte en machtig donkere lucht te kijken. En als we de regenpakken niet aan hebben vanwege de regen, dan wel voor de bekende bloeddorstige muggen en steekvliegen. Maar eerst een onverwachte aftrap: het belangrijkste feest van het jaar in Riga, namelijk het midzomer-festival!







Het grootste feest van het jaar in Letland: Līgo & Jāņi (Midzomer)
We landen in Riga, de hoofdstad van Letland. Tot onze schrik zijn de dozen met fietsen open bij aankomst, maar gelukkig blijken alle losgeraakte schroeven er nog in te zitten… Tussen een enorme groep Spaanse militairen zetten we de fietsen in elkaar en even later komt een Oezbeekse man met verbazing vragen of we echt in Oezbekistan zijn geweest op de fiets. Voor een paar minuten wanen we ons weer terug in het Verre Oosten.
Maar dan voelen we toch echt dat we terug zijn in een koeler klimaat. Het fietsen gaat veel vlotter dan we gewend waren en plots blijken we nog energie over te hebben aan het einde van de dag. Dat is maar goed ook, want blijkbaar staat de grootste feestdag van het jaar om de hoek. Volgens traditie moet de kortste nacht van het jaar, midzomer (Līgo & Jāņi), worden doorgebracht door wakker te blijven totdat de zon opkomt.
Een andere traditie is het maken en dragen van wilde bloemenkransen. De mannen dragen hoeden of kransen van eikenbladeren. En daarnaast wordt er veel bier gedronken en kaas gegeten. De midzomerkaas wordt vaak door mensen zelf gemaakt van melk, wrongel en veel karwijzaad. Dus een onverwacht traditioneel festival in een prachtige stad, leuke folklore muziek, erg veel vrolijke mensen en veel kaas. Dat er in Letland graag gezongen wordt is ook meteen duidelijk, ze blijken meer dan één miljoen volksliedjes te hebben!
Ook aanbidden Letten de natuur door op midzomeravond over vreugdevuren te springen. Als één van de laatste uithoeken van Europa sloten ze zich aan bij het christendom en de connectie met de natuur is nog steeds erg belangrijk. Veel mensen hebben een achternaam die verwijst naar bomen, vogels of dieren.









De beste verwelkoming in Riga: Mario & Luigi tijdens Līgo & Jāņi
In Riga ontvangt Laura ons een paar dagen in haar huis. Haar 2 jonge zoontjes begroetten ons ongelofelijk hartelijk in, tot onze grote verbazing, vloeiend Engels. Ze nodigen ons uit voor een aantal spelletjes Mario en verstoppertje in de tuin. En vol overtuiging vertellen ze dat ze dit jaar hun record ‘wakker blijven’ gaan verbreken tijdens aankomende midzomernacht.
Laura is Couchsurfing-ambassadrice en organiseert regelmatig groepsactiviteiten voor couchsurfers die op dat moment in de buurt van Riga verblijven. Dus ook voor midzomer weet ze mensen uit Letland, Turkije, Mexico, India, Oezbekistan, Oekraïne, Hongarije, Syrië en Zweden bij elkaar te brengen in haar tuin. Iedereen bereidt een gerecht uit zijn of haar land van afkomst. Wij bakken pannenkoeken en maken een appeltaart. De hele nacht wordt er geprobeerd wakker te blijven, want dat zou voorspoed brengen. Indien je in slaap valt, slaap je zogezegd de hele zomer😅. Audrey slaagt niet en rond 3.30 uur houdt ze het voor gezien (en ze geeft nog steeds de jetlag de schuld 😂). Eloy houdt vol met een paar anderen! Olé, tenminste één iemand die wakker blijft deze zomer 🙂








Het grootste Nationale Park van Letland
Dan is het tijd om Riga te verlaten en terug op de fietsen te stappen. Na een paar kilometer langs een drukkere weg, komen we op het platteland. We rijden door bossen, over zandwegen en langs een bijzondere grot naar een kampeerplek in het Nationale Park Gauja. Het grootste Nationale Park van Letland is met zijn 917 km2 enorm! De wildkampeerplekken worden door de overheid beheerd en het zijn vaak plekken langs een rivier, in dit geval de ‘Gauja’. De wc op de parkeerplaats voor het park is dicht, maar Audrey heeft een kraantje aan de achterkant van het gebouw gevonden waar we water aftappen om te koken en te wassen.
Koken blijkt een grotere uitdaging dan gedacht. De allesbrander waar we mee koken, blijkt benzine te lekken. Repareren lukt niet direct, dus gaan we na een tijdje over tot het bouwen van een kampvuur om te kunnen koken. Uiteindelijk zitten we om 22.30u aan het avondeten. Dan zegt Audrey dat iets ons vanuit de donkere bosjes zit aan te staren. Als ze dichterbij gaat kijken, blijkt het om een soort rupsje te gaan dat licht geeft in het donker!













Fietsen door Letland
We merken een enorm verschil met fietsen in Zuidoost-Azië. Met 1,9 miljoen inwoners in heel Letland, waarvan een derde in de hoofdstad Riga, is het buiten de steden enorm dunbevolkt en zie je soms amper mensen of huizen. Ook heb je zeker niet overal ontvangst met een mobiele telefoon. Letland is 1,5 keer groter dan Nederland, maar heeft 10 keer minder inwoners. De helft van het land bestaat uit bos, en nog indrukwekkender: gedurende de laatste 100 jaar is de hoeveelheid bos verdubbeld!
Zodra de eerste regendruppels uit de lucht vallen, staan we versteld omdat het voelt alsof er ijspegels op onze huid prikken. Blijkbaar zijn we na maanden van tropische hitte, vergeten hoe koud regen kan zijn. Snel trekken we de regenkleding aan, maar de bui is al net zo vlug weer vertrokken. Later op de dag zien we bijna zwarte wolken en horen we onweer naderen. Het feit dat je nergens echt veilig kunt schuilen en alleen omgeven bent door hoge bomen, zorgt ervoor dat onze hartslag en het tempo een stuk worden opgedreven.






De geschiedenis van de houten huizen
Vandaag zijn de weergoden ons beter gezind. We fietsen door meerdere kleine dorpjes met traditionele houten huizen. Sommige van deze huizen zijn verlaten en teruggegeven aan de natuur, in anderen worden nog steeds herinneringen gemaakt. In heel Letland staan duizenden houten huizen, want vele eeuwen geleden werd er al met hout gebouwd. De grote bossen en de beschikbaarheid van hout maakten het een belangrijk bouwmateriaal. Ten tijde van de twee Wereldoorlogen en door het verval gedurende de Sovjet-Unie, zijn veel huizen verloren gegaan. Riga heeft echter nog steeds de meeste houten huizen vergeleken met eender welk andere Europese stad; zo’n 4000 in totaal.
Na een mooie route door een naaldbos met een smal weggetje ertussen, komen we bij een meertje in Smiltene. Families uit het nabijgelegen dorpje komen en gaan om er te zwemmen. Het is een idyllisch stukje met een zandstrandje en ligbedjes, al is het water erg koud, maar de kinderen en ouderen plonsen erin alsof het niks is! Even later ziet Audrey een regenboog en gaat het regenen. Een mooi plaatje en gelukkig van korte duur. Als iedereen rond 22.00u weg is, zetten we de tent op. We beginnen langzaam te wennen aan de tijd en het andere ritme. In Azië was het al donker rond 17.00 uur ’s avonds en moesten we al een slaapplek gevonden hebben tegen die tijd. Maar hier staat de zon nog hoog aan de hemel om 18.00 uur en voelt het alsof we nog lang door kunnen fietsen. Rond twaalf uur ’s nachts is het pas helemaal donker.






Where nothing is as it seems, but everything is how it is 🙂
Letland… Waar mensen zwemmen in ijskoude meren, als de hemel op uitbarsten staat. Waar je verwacht een mooie avond buiten te spenderen, maar muggen tegelijkertijd beslissen om een bloederig feest te organiseren. Waar je geen huizen in de verre omtrek ziet, maar waar de brievenbussen met de tientallen staan opgesteld langs de kant van de weg als enige teken van beschaving. Waar blauwe lucht en onweersbuien net zo snel komen als ze verdwijnen. En waar je denkt dat er een geen pad is, een prachtig pad door het dennenbos gaat. Waar je wordt omgeven door lange mensen, en vrouwen het langst ter wereld zijn! Ja, echt langer dan Nederlanders. Waar niets is zoals het lijkt, maar alles is zoals het is!



Op verzoek enkele routegegevens:
- 8 dagen, waarvan 3 dagen in Riga
- 235 km fietsen
- 4 nachten bij lokale inwoners, 4 nachten (wild)kamperen
- Veel kaas, bos en muziek
- De GPS route is hier te vinden: https://www.komoot.com/nl-nl/collection/2408003/-bike-touring-latvia
Comments (3)
Hallo Audrey en Eloy, weer prachtige foto’s en een mooi verhaal geschreven over Letland. Wat een verschil met het warme Azië. We zien jullie verdere verhalen weer langskomen. Groetjes mam.🥰
Lieve mooie mensen. Wat geweldig zeg jullie fietskilometers en de wereld eromheen! Ik ben benieuwd naar de Baltische staten. Vanaf eind april 2024 ga ik 5 maanden door Europa op Igor (mijn Santos). En ja … Letland kom ik ook doorheen.
Carpe Diem en groetjes van Piet.
Hoi Piet, wat leuk om te horen dat je zelf ook 5 maanden door Europa gaat fietsen, en op een Santos Igor nog wel 😉 Vandaag of morgen plaatsen we een nieuw verhaal over Estland. Als je een melding wilt krijgen wanneer de nieuwe verhalen erop staan, kun je je inschrijven op onze nieuwsbrief. Op de homepagina ‘Blog’ kun je je mailadres invullen onder ‘nieuwsbrief’ aan de rechterkant. Veel plezier alvast met je voorbereidingen en als je nog vragen hebt stel ze gerust. Groetjes, Audrey en Eloy