We zijn nu ruim 2 weken onderweg en onze benen beginnen te wennen aan het dagelijks leven op de fiets. Elke heuvel blijft nog wel een uitdaging, elke afdaling een groot genot. Langs de rivieren komen veel dorpjes voorbij met een interessante geschiedenis en daarbij meestal een burcht, een of meerdere kerken, een aantal vakwerkhuizen en omringde stadsmuren. Af en toe een goed moment om een pauze in te lassen of koffie te drinken. 🙂

Na een eerste week met alleen maar zon worden we door velen gewaarschuwd voor veel regen de komende dagen. We besluiten na een lange dag in Gasthof Zum Hirschen te slapen. Hier worden we wakker met een lekker ontbijtje met natuurlijk een paasei. De oude dame die het eten verzorgt gelooft haar oren niet als ze onze plannen hoort en roept naar der Lieber Gott. De regen lijkt echter nog ver weg te zijn, de zon schijnt door de ramen.

Direct daarna start de eerste klim welke een flinke kuitenbijter blijkt te zijn. Via gravelpaden door het bos in het Erftal vliegen we bergaf en kruipen we bergop. Vervolgens fietsen we van pauze naar pauze waarbij Audrey elke 500 meter aangeeft kevers te willen fotograferen, te moeten plassen of honger/dorst te hebben. Hellingen tot 18% dragen daar wellicht ook aan bij. Eloy heeft inmiddels het geheime wapen ontdekt om Audrey vooruit te helpen: gewoon een hele chocoladereep laten eten en dan vliegen de volgende kilometers voorbij.

In Lauda komen we oog in oog met Tijl Uilenspiegel, maar het zegt Audrey niets (een teleurstelling voor Eloy die deze nuttige kennis wél op school heeft vergaard). Die nacht slapen we in een wijnvat. Dit was een grote droom van Eloy en Audrey vond de enorme warmte een groot pluspunt. Het was lekker knus en een nodig wasje kon tevens goed drogen.

Onze volgende bestemming is de ‘romantische’ camping naast het hogergelegen Rothenburg ob der Tauber. De naam doet zijn eer aan, want als we ‘s avonds in 5 km ernaar toe wandelen om de volgende ochtend deze berg te kunnen mijden, worden onze benen nog eens op de proef gesteld. Het uitzicht is echter prachtig. Naast het mooie landschap bevindt zich in het stadje een heus kerstmuseum, 3 kerken en talloze winkeltjes die allemaal gesloten zijn (maar wel leuk om naar binnen te kijken ;-)).

Opnieuw een dag in het Duitse Heuvelland. Het zadel begint bij zowel Audrey alsook Eloy steeds meer als een steen te voelen wat reden is om meer pauzes te houden. Toch hebben we vandaag weer 60 km achter de rug als we bij de Altmühlsee arriveren. Dit is een meer met een natuurbied en de langste stuwdam van Duitsland. We fietsen in volle vaart, als Eloy roept dat er hier een camping is. Audrey blijkt een navigatiefoutje te hebben gemaakt en dacht dat we nog 3,5 km moesten. Een anticlimax volgens Eloy (of iets met vrouwen en kaartlezen…?). Op de camping werken we in de skihut de grootste curryworst met friet naar binnen. Dat hier meer bier dan koffie wordt gedronken mag duidelijk zijn. Ze lachen omdat ze eerst nog even moeten uitvinden hoe het koffiezetapparaat werkt en we krijgen vervolgens met grote trots van de eigenaar de eerste Latte Macchiato ooit geserveerd.

In Treuchtelingen overnachten we op een ‘bootrastplatz’. Dit zijn plekken langs de rivier de Altmühl, waar veel mensen komen kanoënen. De plek lijkt in eerste instantie gesloten, maar even later komt er een busje aangereden en wordt de ‘platz’ speciaal geopend. We zijn vroeg in het seizoen geeft de beheerder aan. Een eigen plekje met zicht op het water. Privé is het uiteindelijk toch niet als blijkt dat Audrey een teek heeft meegesmokkeld en Eloy met de tekenpen aan komt gesneld om heldhaftig het beestje uit Audrey’s bil te draaien.

De afgelopen dagen volgden we de rivier ‘Altmühl’ maar we hebben inmiddels de Donau (en opnieuw de vrachtschepen) bereikt! Deze volgen we nu verder tot in Boedapest. Het tevreden gezicht van Eloy zegt genoeg:

Op 1 mei bereiken we Regensburg. Het is zondag maar druk in de stad, want ook hier wordt de Dag van de Arbeid gevierd. Door de stad is er muziek, zijn er toespraken en is het gezellig druk. Er wordt volop bier geschonken en de Tiroler hosen zijn overal. Bella ciao!